تأثیر طوقه‌ی مشبک بر حد‌اکثر عمق آبشستگی موضعی گروه پایه‌های مکعبی پل

هر ساله با وقوع سیلاب در نقاط مختلف جهان، تعداد زیادی از پل‌ها درست زمانی که بیشترین نیاز به آنها به عنوان راه‌های ارتباطی به مناطق آسیب دیده می‌باشد، تخریب می‌گردند. بخش زیادی از این تخریب‌ها در اثر آبشستگی اطراف پایه‌‌ای آنها بوده است. فرسایش و جابجایی ذرات بستر در اثر جریان آب را آبشستگی گویند. طی این فرآیند حفرهای در اطراف پایه‌ها تشکیل شده که عمق آن تا رسیدن به عمق تعادلی، مرتبا افزایش می‌یابد. برای انجام این تحقیق از فلومی به طول 6 m عرض 73 cm و شیب کف نزدیک به صفر در آزمایشگاه هیدرولیک دانشگاه شهید چمران اهواز استفاده شد. به منظور کاهش عمق آبشستگی گروه پایه‌ها صفحه‌هایی با ضخامت ناچیز موسوم به طوقه در اطراف گروه پایه‌ی وسط، نصب شد. طوقه‌های مورد استفاده دارای چهار درصد بازشدگی 0% )طوقه ساده(، 30 %، 50 % و 70 % بودند که در سه تراز روی بستر،   D 5/0 و Dبالای بستر مورد آزمایش قرار گرفتند. آزمایش‌ها تحت شرایط جریان زلال و با سه عدد فرود 12/0، 14/0 و 16/0صورت گرفت و نتایج با حالت بدون طوقه مقایسه شد. نتایج نشان داد طوقه ساده بر روی بستر و طوقه 70 % مشبک در تراز D 5/0 نسبت به سطح بستر به ترتیب 95 % و 86 % آبشستگی را نسبت به حالت بدون طوقه کاهش دادند.